Czeska Brama
Granica państwowa między Czechami i Niemcami prowadzi na południe od Hrádku nad Nysą przez dolinę Białego Potoku (czes. Bílý Potok). Od skrzyżowania dróg leśnych, które nazywane jest Kątem Cygańskim, dolina zaczyna się lekko wznosić. Otaczają ją, zwłaszcza po stronie niemieckiej, liczne wieże piaskowcowe. Szczególne miejsce ma wśród nich para skał, między którymi prowadzi stara ścieżka – jest to jednocześnie granica państwa.
Skały nazywane są Czeską Bramą. Wykute są na nich nowoczesne znaki graniczne, rok 1831 i litera „Z“, która oznacza niemiecką miejscowość Zittau. W starszych przewodnikach można znaleźć informację, że to właśnie tędy prowadził stary szlak handlowy łączący Czechy z Zittau, zanim został on przeniesiony w XIV wieku na zachód i wiódł przez Petrovice i Lückendorf. Faktem jest, że w źródłach pisemnych udokumentowano istnienie tylko szlaku prowadzącego przez Petrovice.
Czeska Brama jest celem wybieranym przez wspinaczy, ale dość rzadko. Bardziej popularne są skały leżące na niemieckiej stronie granicy: Worek Mąki (Mehlsack), Skały Puchacza (Uhusteine) i Ściana Diany (Dianawand). Pod Skały Puchacza łatwo trafiają też zwykli turyści, roztacza się z nich piękny widok na Popovą Skałę. Bardziej atrakcyjny jest punkt widokowy Fuchskanzel, przystępny dzięki zawieszonemu mostkowi, oferujący piękny widok na Zittau i Hrádek nad Nysą. Między doliną Białego Potoku i drogą Zittau – Lückendorf leżą ruiny zamku Karlsfried.
W pobliżu Czeskiej Bramy w lesie po czeskiej stronie granicy znajdują się ukryte cztery mniejsze, ale interesujące wieże piaskowce Borovák, Krajkova wieża (Krajková věž), Wieża Widokowa (Vyhlídková věž) i Strażnik Granic (Strážce hranic). Biały Potok jest źródłem wody pitnej dla Hartavy. Wzdłuż potoku znajduje się kilka studni i piękna wieża ciśnień.